Στην υπό κατασκευή μαρίνα Ναυπλίου, τα έργα συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς, προκαλώντας ανησυχίες τόσο για την περιβαλλοντική διαχείριση όσο και για τη νομιμότητα των διαδικασιών.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφέρει ότι δεν υφίσταται "λόγος υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος" που να εμποδίζει την αποδοχή της σχετικής αίτησης, εγείροντας ερωτήματα για την ασφάλεια των θαλάσσιων συγκοινωνιών και την έλλειψη τεκμηριωμένης περιβαλλοντικής μελέτης.
Το έργο φαίνεται να προχωρά χωρίς Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), χρησιμοποιώντας, αντ’ αυτής, τη μελέτη εκβάθυνσης του λιμένα του 2013. Παράλληλα, η αδειοδότηση δόθηκε από φορέα διαφορετικό από αυτόν που προβλέπει ο νόμος, κάτι που υπογραμμίζει τη διαφαινόμενη ασυνέπεια στις διαδικασίες.
Ένα από τα σοβαρότερα ζητήματα που ανακύπτουν αφορά την εναπόθεση των εκσκαφών από την εκβάθυνση. Αντί να απομακρύνεται η λάσπη που παράγεται, παραμένει στο σημείο, με αποτέλεσμα ο κυματισμός να τη μεταφέρει στο λιμάνι, ενδεχομένως επιχωματώνοντάς το.
Επιπλέον, μετά την μπάζωση των κατασκευών για τις βάρκες, οι περιβαλλοντικές ανησυχίες εντείνονται.
Οι ερωτήσεις προς τους αρμόδιους είναι πλέον αναπόφευκτες:
Επιβλέπουν σωστά τα έργα το Λιμεναρχείο και το Λιμενικό Ταμείο;
Πώς διασφαλίζεται η προστασία του περιβάλλοντος και των θαλάσσιων μεταφορών;
Μήπως η επίσπευση της ολοκλήρωσης υπερισχύει της περιβαλλοντικής και νομικής τάξης;
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι απαραίτητες για τη διαφάνεια και την υπευθυνότητα των δημόσιων έργων.
Ένα έργο αυτού του μεγέθους και σημασίας οφείλει να διασφαλίζει σεβασμό στο περιβάλλον και να συμμορφώνεται με τη νομοθεσία, ώστε να μην αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες και παραβιάσεις.
αεροφωτογραφία του Κ. Καπετανόπουλου